Aşık Veysel Şatıroğlu Kimdir? Hayatı ve Biyografisi

Aşık Veysel Şatıroğlu saz şairidir. 1894'te Sivas'a bağlı Şarkışla ilçesinin Sivrialan köyünde doğan Aşık Veysel Şatıroğlu'nun, babasının ismi Ahmed, annesinin adı ise Gülizar'dır. Aşık veysel Şatıroğlu, 7 yaşında çiçek hastalığına yakalanması sonucu bir gözü kör oldu ve ikinci gözüne de perde indi. Fakat az da olsa görüyordu. Bir gün inek sağarken yanına babası gelmiş aniden dönmesi ile gören gözüne değneğin ucu batmış ve o gözü de kör olmuştur.

Saz şairliğine meraklı olan babası, zaman zaman yörenin şairlerini saz çalmak için evinde toplardı. Babası sonunda Aşık Veysel'e bir saz alarak, halk şiirlerini öğretip, saz dersleri aldırdı. Aşık Veysel'in ilk saz hocası Çamşıhlı Ali'dir. 1919'da 25 yaşında evlenen Aşık Veysel, iki sene sonra anası ve babasını kaybetti. Hanımı kendisini terk edip başkası ile evlenince, ikinci defa evlendi ve bu hanımından yedi çocuğu oldu.

Aşık Veysel, 1933 senesine kadar usta malı şiirleri çalıp söylerdi. 1933'ten sonra kendi şiirlerini çalıp söylemeye başladı. Köyünden hiç çıkmayan Veysel, 1933 senesinden sonra bütün Türkiye'yi gezmeye başladı.

Halk ozanlarından Karacaoğlan, Emrah, Dertli'yi usta olarak bilir ve severdi. Bir süre Köy Enstitülerinde saz öğretmenliği yaptı.

Aşık Veysel için 1952 senesinde İstanbul'da büyük bir jübile yapıldı. 1965 senesinde TBMM'ce "Anadilimize ve milli birliğimize yaptığı hizmetlerden dolayı " özel bir kanunla vatani hizmet tertibinden maaş bağlandı. 78 yaşlarındayken 1973 senesinde öldü.

Aşık Veysel'in diğer ozanlardan farklı tarafı, toprak sevgisinin ağır basması ve Yunus Emre'nin de tesirinin bulunmasıdır.

Aşık Veysel Şatıroğlu Biyografisi

1894

Asıl adı Veysel Şatıroğlu olan Aşık Veysel, Sivas'ın Şarkışla ilçesine bağlı Sivrialan köyünde yılında doğdu.

1901

İki kız kardeşi, çiçek hastalığı yüzünden hayatını kaybetti. Yedi yaşına Sivas'ta çiçek hastalığı salgınının yaygınlaşması üzerine Aşık Veysel de bu hastalığa yakalandı. Çiçek hastalığı yüzünden 7 yaşında bir gözünü kaybeden Aşık Veysel'in diğer gözü de kısa süre sonra kör oldu.

1904

Gözlerini kaybettikten sonra, 10 yaşındayken babasının oyalanması için aldığı sazı çalmaya başlayan Veysel, saz ustaları Çamşıhlı Ali ve Molla Hüseyin'den ders aldı.

1919

İlk evliliğini Esma Hanım ile yaptı.

1920

Anne ve babasını kaybetti.

1928

Veysel, eşinin kendisini terk etmesi üzerine ikinci evliliğini Gülizar Hanım ile yaptı. Veysel'in bu evlilikten Zöhre, Ahmet, Hüseyin, Menekşe, Bahri, Zekine ve Hayriye adlarında 7 çocuğu dünyaya geldi. Çocuklardan Hüseyin birkaç aylıkken hayatını kaybetti.

1930

Aşık Veysel, Sivas'ta edebiyat öğretmeni olarak görev yapan Ahmet Kutsi Tecer ile tanıştı.

1931

Tecer'in davetiyle köy enstitüsünde saz hocası olarak görev yapan Veysel'in adı ilk kez "Sivas Aşıklar Bayramı"nda duyuldu.

1933

Cumhuriyet'in 10. yıl dönümünde Ankara'ya getirilen Aşık Veysel, daha sonra halkevlerinde, kahvehanelerde ve radyoda şiirlerini saz eşliğinde okudu.

1944

İlk şiir kitabı "Deyişler" yayımlandı.

1965

Türkiye Büyük Millet Meclisi, özel bir kanunla Aşık Veysel'e "Anadilimize ve milli birliğimize yaptığı hizmetlerden ötürü" 500 lira aylık bağladı.

1971

Aşık geleneğinin son büyük temsilcilerinden olan Veysel Şatıroğlu, Nevşehir'in Hacıbektaş ilçesinde son konserini verdi.

1973

Aşık Veysel, 21 Mart 1973 günü saat 03.30'da doğduğu köy olan Sivrialan'da, şimdi adına müze olarak düzenlenen evde hayata gözlerini yumdu.

Aşık Veysel Son şiiri "Dostlar Beni Hatırlasın"

Ben giderim adım kalır
Dostlar beni hatırlasın
Düğün olur bayram gelir
Dostlar beni hatırlasın
Can kafeste durmaz uçar
Dünya bir han, konan göçer
Ay dolanır yıllar geçer
Dostlar beni hatırlasın
Can bedenden ayrılacak
Tütmez baca yanmaz ocak
Selam olsun kucak kucak
Dostlar beni hatırlasın
Ne gelirdim ne giderdim
Günden güne arttı derdim
Garip kalır yerim yurdum
Dostlar beni hatırlasın
Açar solar türlü çiçek
Kimler gülmüş kim gülecek
Murat yalan ölüm gerçek
Dostlar beni hatırlasın
Gün ikindi akşam olur
Gör ki, başa neler gelir
Veysel gider adı kalır
Dostlar beni hatırlasın

Aşık Veysel Eserleri, Türküleri

  • Anlatamam Derdimi
  • Arasam Seni Gül İlen
  • Atatürk'e Ağıt
  • Beni Hor Görme
  • Beş Günlük Dünya
  • Bir Kökte Uzamış
  • Birlik Destanı
  • Çiçekler
  • Cümle Âlem Senindir
  • Derdimi Dökersem Derin Dereye
  • Dost Çevirmiş Yüzünü Benden
  • Dost Yolunda
  • Dostlar Beni Hatırlasın
  • Dün Gece Yar Eşiğinde
  • Dünya'ya Gelmemde Maksat
  • Esti Bahar Yeli
  • Gel Ey Âşık
  • Gonca Gülün Kokusuna
  • Gözyaşı Armağan
  • Güzelliğin On Para Etmez
  • Kahpe Felek
  • Kara Toprak
  • Kızılırmak Seni Seni
  • Küçük Dünyam
  • Murat
  • Ne Ötersin Dertli Dertli
  • Necip
  • Sazım
  • Seherin Vaktinde
  • Sekizinci Ayın Yirmi İkisi
  • Sen Bir Ceylan Olsan
  • Sen Varsın
  • Şu Geniş Dünya'ya
  • Uzun İnce Bir Yoldayım
  • Yaz Gelsin
  • Yıldız (Sivas Ellerinde)
  • ''Çırpınıp İçinde Döndüğüm Deniz''

Aşık Veysel Şiirleri

Aşık Veysel'in ilk şiir kitabı "Deyişler", 1944 yılında yayımladı. Sazımdan Sesler ve Dostlar Beni Hatırlasın isimli şiir kitapları bulunan Aşık Veysel'in ölümünden sonra ise 1984 yılında Bütün Şiirleri adlı eseri tekrar yayınlandı.

Şiirlerinde "Veysel", "Sefil Veysel" ve "Veysel Şatır" gibi mahlaslar kullanan Aşık Veysel, bir şiiri hariç, bütün şiirlerini dörtlüklerle aktardı ve "Sazımdan Sesler" ile "Dostlar Beni Hatırlasın" adlı şiir kitapları bulunan ozanın ölümünden sonra, 1984'te "Bütün Şiirleri" adlı eseri tekrar yayımlandı.

Ölümünden birkaç saat öncesine kadar bile ''Birbirinizle, konu komşuyla iyi geçinin, dirliğiniz, düzeniniz bozulmasın'' diyerek, ''Kürt'ü Türk'ü ne Çerkez'i/Hep Adem'in oğlu, kızı/Beraberce şehit, gazi/Yanlış var mı ve neresi'' dizeleriyle birlik ve beraberliğe vurgu yapan ünlü halk ozanı Aşık Veysel Şatıroğlu, şiirlerinde yaşama sevinciyle hüzün, iyimserlikle umutsuzluk iç içe olan, aşık geleneğinin son büyük temsilcilerinden biri oldu.

"Atatürk'e ağıt", "Beni hor görme", "Beş günlük dünya", "Derdimi dökersem derin dereye", "Dostlar beni hatırlasın", "Güzelliğin on para etmez", "Kahpe felek", "Kara toprak", "Uzun ince bir yoldayım" gibi eserleri hafızalara kazınan ve Türkçe'yi en yalın ve güçlü şekilde kullanan Aşık Veysel, şiirlerinde verdiği mesajlarla Türk milletine her zaman birlik ve beraberliği öğütledi.

Aşık Veysel'in vatan, tabiat, birlik, çalışma, yardımlaşma konularını işlediği şiirlerinde, vatana bağlılık ve idealistlik dikkati çeken en önemli nokta oldu.